کد مطلب:113762 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:255
درود خلاص و بیكران ما بر پیامبران عظام بخصوص سرور و خاتم همه ی آنان محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله و سلم) و اوصیای معصوم او باد كه مشعلهای فروزان كاروانیان راه حق و پرچمداران قافله ی جویندگان حقیقتند. در بامداد طلوع مكتب نجات بخش اسلام، از خورشید فروزان رسالت [صفحه 12] عظمای خاتم رسولان (صلی الله علیه و آله و سلم) دو نور بسیار درخشان كه بیك كانون پیوسته بودند در صفحه ی تاریخ بشریت تابیدن گرفتند: یكی از آن دو كتاب الله و دومی عترت طیب و طاهر آن حضرت.[1]. هر كس كه از اسلام اطلاع لازم و كافی دارد این دو حقیقت مسلم را می داند و می پذیرد. حقیقت یكم اینكه سر سلسله خاندان عصمت كه پس از پیامبر عظیم الشان اسلام، امیرالمومنین علی بن ابیطالب (علیهماالسلام) است، تجسمی است از قرآن مجید- آن كتاب الهی كه خاتم و جامع همه ی كتب آسمانی- است. اینكه: «امیرالمومنین (علیه السلام) قرآن ناطق و وجودش تبلوری از آن كتاب الهی است» از منابع معتبر اسلامی برآمده، همانند شعاری بس مقدس بر چهره ی قرون و اعصار می درخشد. حقیقت دوم اینكه روایاتی متنوع در منابع اولیه ی اسلام مخصوصا حدیث مقدس: «مساوات امیرالمومنین علی بن ابیطالب (علیه السلام) با رسولان الهی در امتیازاتی كه خداوند سبحان به آنان عطا فرموده است»[2] باضافه ی آیه ی [صفحه 13] مباهله كه «علی بن ابیطالب (علیه السلام) در آن، نفس رسول اعظم منظور شده است»[3] با كمال وضوح اثبات می كنند كه علی (علیه السلام) آن بزرگ بزرگان و آن یگانه نسخه ی انسان كامل كه پس از وجود نازنین محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) نظیر او به عرصه ی هستی گام نگذاشته است، تجلی گاه نمونه ی همه ی امتیازات والای پیشوایان معصوم می باشد. نتیجه ی بسیار با اهمیتی كه از بیان این دو حقیقت می گیریم، اینست كه سخنان امیرالمومنین علی بن ابیطالب (علیه السلام) باز گو كننده ی حقائق قرآن و تفسیر و توجیه كننده ی آن كتاب آسمانی است و از زبان شخصیتی صادر شده است كه نفس او تجلی گاه امتیازات همه ی پیامبران و رسولان الهی بوده و مطابق آیه ی شریفه ی مباهله حتی با نفس مقدس حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله) اتحادی داشته است. نتیجه ی دیگری كه از بیان دو حقیقت فوق بدست می آید، ابدیت [صفحه 14] سخنان امیرالمومنین (علیه السلام) است كه بیان كننده ی رسالات انبیاء و حقائق قرآن مجید است. با نظر باین دو نتیجه كه صاحبنظران بزرگ اسلامی، حتی بنا به گفته ی ابن ابی الحدید، متفكران غیر اسلامی نیز در طول قرون و اعصار خود را بی نیاز از درك و فهم سخنان آن بزرگ پیشتاز قافله ی معارف و حكمت و عرفان الهی ندیده، از آن سخنان برای همه ی ابعاد حیات مادی و معنوی بشر بهره برداری ها نموده اند، لذا همانگونه كه می دانیم كتاب نهج البلاغه كه عالم بزرگوار و سید شریف و عظیم مرحوم سید رضی مقداری فراوان از سخنان علی (علیه السلام) را در آن جمع كرده است. همواره مطمح نظر و مورد توجه و تحقیق و تامل كاروانیان علم و معرفت بوده است. در دوران معاصر ما كارهای مفیدی پیرامون ابعادی از نهج البلاغه صورت گرفته است كه باید گفت: همه ی آنها مفید و گامهایی ثمر بخش در آشنا ساختن جامعه، مخصوصا اندیشمندان و صاحبنظران با سخنان امیرالمومنین (علیه السلام) كه فوق كلام مخلوق و تحت كلام خالق جل و علا است، برداشته شده است.[4]. از جمله ی این كارها، تلاش و كوشش بلیغ و بسیار ارزنده ایست كه محقق ارجمند و دانشمند محترم آقای محمد دشتی پیرامون ابعاد متنوع این كتاب بزرگ انجام داده است. شكی نیست در اینكه آشنایی با [صفحه 15] نهج البلاغه برای تحصیل معارف حقیقی الهی و عمل به آن بدون شناخت آن ابعاد متنوع یا امكان پذیر نیست و یا نتیجه ای جز اطلاعی ناقص و محدود نخواهد داشت. این كار بزرگ بقدری ارزنده و مورد نیاز جامعه ی ماست كه می توان گفت: یكی از كارهای كم نظیر حوزه ی مباركه ی قم در مقوله ی خود می باشد كه مخصوصا دانشجویان دانشكده ها و طلاب حوزه های علمیه را به یك حركت علمی و عملی بسیار پر معنی وادار می كند. می توان گفت: ارزش اینگونه تلاشهای سازنده موقعی بخوبی روشن می گردد كه نونهالان باغ علم و معرفت، نخست با یك بینایی و صفای فطری از آراء و نظرات و عقائد دیگر متفكران جوامع بشری ما درباره ی معارف انسانی در دو قلمرو «انسان آنچنانكه هست» و «انسان آنچنانكه باید» نیز اطلاعات لازم بدست بیاورند و سپس سخنان امیرالمومنین (علیه السلام) را با كمال بصیرت و خلوص مطالعه و بررسی نموده و درك كنند، تا بدانند كه كار و تلاش درباره ی چنین سخنان و سطوح و ابعاد متنوع آن چه معنی دارد؟ مولف ارجمند تتبع و تحقیق در مباحث خود را پیرامون جهات و ابعاد كتاب جاودانی نهج البلاغه در 12 مجلد در معرض مطالعه و تحقیق طلاب محترم و دانشجویان عزیز و محققان عالیقدر گذاشته است و اینجانب این مجلدات را در حد لازم برای بیان نظر مطالعه نمودم. این مجلدات در نوع كار خود كه تحقیق و بررسی موضوعات و مسائل گوناگون پیرامون نهج البلاغه است، نخستین گام است كه توانسته نتایج كارهای گذشته را هم باضافه ی حقایق تازه، در اختیار كاروانبان علم و معرفت قرار بدهد. [صفحه 16] از خداوند متعال مسالت می نمایم كه توفیقات و عنایات خود را به محقق ارجمند و دانشمند محترم آقای محمد دشتی بیفزاید. محمد تقی جعفری 15/ 1/ 1369 مطابق 8 رمضان المبارك 1410 [صفحه 17]
حمد و سپاس بی پایان مر خای راست كه با حكمت بالغه ی ربوبی خود خلعت هستی بر موجودات بخشید و از میان آنها آدم ابوالبشر (علیه السلام) و فرزندانش را تكریم نموده و آنان را با استعدادهای عالی، ممتاز، ساخت كه اگر با تكاپو و مسابقه در خیرات و كمالات آن استعدادها را به فعلیت برسانند، در جاذبه ی كمال اعلا، رهسپار كوی لقاء الله و رضوان الله گردند، خداوندی كه برای به فعلیت رسانیدن آن نهادها و بهره برداری صحیح از آنها، پیامبرانی فرستاد كه هماهنگ با عقول نافذ وجدانهای پاك، مردم را به طرق هدف اعلای «حیات معقول» كه مسیر جاذبه ی كمال اعلا است، هدایت نمایند.
صفحه 12، 13، 14، 15، 16، 17.
(و اگر كسی درباره ی دین حق پس از آنكه علم بحقیقت آن برای تو رسید، احتجاج كند، پس بگو بیائید ما فرزندانمان را بخوانیم شما هم فرزندانتان را بخوانید و زنانمان را بخوانیم و شما هم و خودمان را بخوانیم شما هم خودتان را بخوانید، سپس یكدیگر را نفرین نموده لعنت خدا را بر دروغگویان قرار بدهیم) همه ی مفسران بدون استثنای قابل توجه برآنند كه پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) ابناءنا را بر امام حسن و امام حسین و نساءنا را بر فاطمه ی زهرا و انفسنا را به حضرت علی (علیه السلام) اطلاق فرمود.